Anja van Geert

Deel deze pagina

Frieten- en kruidengoestingskes

“Lekker kopje thee.” “Of specifieker, lekker mengsel van duizendblad, paardenbloem, framboos, sinaasappelschil, klaver, roos en kaneel”, knipoogt Anja. Ze zaait een hele kruidentuin bij elkaar en weet exact welke planten en groenten je nodig hebt wanneer je moet niezen of wanneer je emoties de pan uit swingen. Ze schenkt ons glas vol met vlierbloesemwijn en wij, wij laten ons gewillig meevoeren naar een wereld vol kruiden door kruidendokter Anja Van Geert. Tot de fles leeg is.

Waar andere kinderen een mooie boom zagen, zag ik een Canadapopulier.

Waar andere kinderen een mooie boom zagen, zag ik een Canadapopulier. Al van kleins af aan wist ik veel over de natuur. Als jonge puber trokken geneeskrachtige kruiden me sterk aan. Ik las dolgraag de WWF boeken van mijn ouders over kruiden. Om eraan te kunnen, moest ik speciaal op een krukje gaan staan. Voordien las ik – van op lagere boekenplanken – boeken van 'Heidi in de bergen' en van Tiny die een herbarium maakt. Verder hing ik wat rond in natuurwinkels en op mijn terras had ik een eigen kruidentuintje. Mijn studiekeuze was snel gemaakt: ik koos voor Biologie. Door het vele schoolwerk, verwelkte mijn interesse in kruiden wat. Ik leerde wel veel planten kennen en herkennen. De laatste jaren van mijn doctoraat woonde ik in een gemeenschapshuis met een kruidentuin en daar begon het weer te kriebelen.

Wortel schieten

Tijdens mijn zoektocht naar werk, las ik veel boeken en experimenteerde ik met natuurlijke biomengsels. Ik belandde in Vorst en ik wilde er wortel schieten. In de participatieve tuin van de Abdij van Vorst, trof ik gelijkgestemden aan. Ik had er bovendien een plek om mijn ‘kruidengoestingskes’ te doen. Via via kwam ik bij Job Yourself terecht, een instantie die mijn project een testfase gunt en die me begeleidt in het worden van zelfstandige. Nu verkoop ik mijn eigen theemengsels op markten en in de toekomst ook via een online shop. Daarnaast verkoop ik mijn producten ook via 'La Ruche qui dit oui'. Ruches zijn groeperingen die via lokale aanbieders groepsaankopen mogelijk maken met oog op minder verpakking, minder transport en eerlijke prijzen. Ze schieten als paddenstoelen (of iets anders) uit de grond. Ook ben ik medebeheerder van onze ecologische boerderij in Watermaal-Bosvoorde 'La ferme du Chant des Cailles'.

Prikkelthee en likeur

De grootste prikkel om mijn eigen thee te maken, kreeg ik toen ik letterlijk tussen kilo's en zakken kruiden zat. Echte goeie biokruiden zijn moeilijk te vinden. Ik vond wel eens een duur zakje 30 gram framboos. Maar ik wilde 'infusions' maken om elke dag te drinken. Ik had dus veel meer nodig. Ik vond dan een groothandel waar ik nu mee werk als particulier. In plaats van grammetjes kocht ik kilo's. En begon ik zelf te mengen, eerst in WIELS en nu in een kleine kamer hier in mijn huisje.

Het verhaal van de ecologische boerderij en ons veld is een mythe geworden. Een buurtbewoonster, Magdalena, had een mail gestuurd naar aantal vrienden van vzw Le Débuts des Haricots. “Hier ligt een braakliggend terrein vrij, we moeten er iets mee doen”. De eigenaar bleek net op zoek naar een project voor het veld en we kregen groen licht voor ons participatief landbouwproject. Het omvat een tuinbouwproject, we kweken er schaapjes, stellen een ecologische collectieve tuin open en er is een kruidentuin van tien are die ik beheer. Er groeien culinaire, aromatische en geneeskrachtige kruiden. Van april tot september geef ik er workshops likeur, zeep en gemberhoningsiroop maken.

Een goei pak friet

In de toekomst open ik een praktijk Fytotherapie, een therapie die kruiden voorschrijft om gezondheidsklachten te behandelen. Voeding is een groot element in het vormen van een balans, lichamelijk én geestelijk. Weinig mensen kweken of plukken zelf, maar rond het plukken op zich zit al een hele zorgende cocon die een deeltje vormt van de verzorging. We kunnen het lichaam niet afzonderen van emoties. Tijdens de lessen zit ik vaak met mijn mond open van verwondering.

Nu, naast al dit gezond gepraat... Natuurlijk eet ik heel graag een 'goei pak friet' met zout en zelfs carbonade! Ik woon tussen Place Jourdan en Flagey, ik ben omsingeld door frituren. Geniet van wat je eet en wees er bewust mee bezig. Je instelling maakt deel uit van je vertering. Frieten zijn wel goed, zolang je er maar veel zin in hebt. Lap. Nu heb ik er zin in (grijnst).


Interview: Mieke Simoen en Jill Marchant

We hebben dit verhaal opgenomen in het kader van het project 'Schatten van Mensen' in 2014.